O wystawie

Na prezentowanej w kampusie UwB wystawie można oglądać prawie 8000 dzwonków i jest to pierwsza publiczna prezentacja tak dużej części kolekcji. 

Umieszczone tu informacje dotyczące pochodzenia poszczególnych okazów czy ich grup, w praktyce oznaczają miejsce ich pozyskania. Nie zawsze jest ono równoznaczne z miejscem wytworzenia poszczególnych dzwonków. Ludzie wszak od zarania dziejów migrowali, podróżowali, a na te wyprawy często zabierali ze sobą dzwonki. Dzwonki bywały przedmiotem handlu, niektóre zyskiwały status dzieł sztuki, były wykorzystywane jako wdzięczny element przemysłu pamiątkarskiego. W efekcie bez specjalistycznych analiz nie zawsze da się ustalić, gdzie faktycznie powstał dzwonek znaleziony w jakimś zakątku świata...

Tym niemniej miejsca pochodzenia swoich kolejnych nabytków Lech Pilecki odnotowywał (i czyni to nadal) bardzo skrupulatnie i w miarę możliwości precyzyjnie. W efekcie na oznaczeniach nie zawsze znajdziemy nazwy krajów; czasem są to nazwy krain geograficznych, wysp, czasem państw już nieistniejących lub nieuznawanych przez społeczność międzynarodową. Taki klucz opisu sprawia, że podziwianie dzwonków staje się nie tylko podróżą po kulturze, ale jednocześnie ciekawą lekcją geografii, a sama kolekcja – świadectwem przemian społeczno-politycznych ostatnich dziesięcioleci.

Kolekcja prezentowana jest w holach: Wydziału Chemii (parter), Wydziału Fizyki (I piętro), Wydziału Matematyki i Instytutu Informatyki (parter), Wydziału Biologii (parter), a także w bibliotece Wydziału Biologii – tę część można oglądać od strony korytarza prowadzącego do Uniwersyteckiego Centrum Przyrodniczego.