Z Uniwersytetem w Białymstoku łączą ją więzy podwójne: studia ekonomiczne i praca w Biurze Karier i Promocji w wileńskiej Filii UwB. Pomaga studentom, spotyka się z kandydatami na studia, a swoją uczelnię potrafi promować nawet w programie kulinarnym. – Cieszę się z wyboru uczelni, sporo jej zawdzięczam. Zdobywam cenne doświadczenia, poznałam nowych przyjaciół nie tylko na Litwie, ale także w Polsce – mówi Dominika Błażewicz.

Jako dziecko była prawie pewna, że będzie studiować w Polsce.

- Były to jednak wyłącznie dziecięce rozważania, bo kiedy zbliżała się matura, nie wyobrażałam sobie wyjazdu z Wilna. Tu jest mój dom, moja rodzina, najbliżsi, przyjaciele. W żaden sposób nie chciałam tego zostawiać. Brak pewności siebie, niedostateczna znajomość języków obcych też były powodem tego, że nie skusiłam się na studia zagraniczne – wspomina Dominika Błażewicz.

Dzięki UwB znalazła sposób, by dziecięce marzenia połączyć z miłością do domu rodzinnego i Wilna. Od 2007 roku w stolicy Litwy funkcjonuje Filia największej podlaskiej uczelni, a konkretnie Wydział Ekonomiczno-Informatyczny Uniwersytetu w Białymstoku.

- Po maturze nie miałam pojęcia, gdzie i co powinnam studiować. Jak już wspomniałam, byłam pewna, że nie chcę wyjeżdżać z Wilna, że chcę zostać na Ojcowiźnie. Wiedziałam o istnieniu Filii Uniwersytetu w Białymstoku, gdyż studia tutaj ukończyli mój brat i jego żona oraz wielu znajomych. Ważną informacją, a właściwie priorytetem dla mnie było również to, że nauka tutaj prowadzona jest w języku polskim, ponadto licencjat trwa trzy lata, czyli o rok krócej niż na innych wileńskich uczelniach. Na plus była też lokalizacja – dojście na uczelnię zajmuje mi pieszo około 10 minut – wymienia studentka.

Studia w Filii UwB rozpoczęła w 2018 roku, wybierając kierunek ekonomia. Na trzecim roku studiów I stopnia rozpoczęła pracę w Biurze Karier i Promocji wileńskiego wydziału.

- Otrzymałam taką propozycję i postanowiłam spróbować. W ramach pracy pomagam studentom w znalezieniu praktyk zawodowych oraz wypełnieniu niezbędnych dokumentów. Odpowiadam za organizowanie spotkań na uczelni z ciekawymi osobami i pracodawcami, poszukiwanie ofert pracy, praktyk i staży. Jeżdżę na spotkania z uczniami do szkół polskich na Litwie, promując studia na naszym Wydziale, biorę udział w targach edukacyjnych. Do tego piszę relacje z wydarzeń, robię zdjęcia, które publikuję naszej stronie, Facebooku i Instagramie – wymienia Dominika.

Przyznaje, że łączenie studiów z pracą nie zawsze jest łatwe, zmęczenie czasem daje o sobie znać.

- Cieszę się jednak z wyboru uczelni, sporo jej zawdzięczam. Dała mi wiele nowych możliwości, zdobywam cenne doświadczenia, poznałam nowych przyjaciół nie tylko na Litwie, ale także w Polsce. Dzięki pracy i studiom na Uniwersytecie w Białymstoku stałam się odważniejsza i aktywna społecznie – dodaje.

Przykłady? Dominika angażuje się w działalność powstałego w 2021 roku Klubu Studentów Wileńszczyzny. Od ponad trzech lat śpiewa w Polskim Zespole Ludowym Pieśni i Tańca ,,Ojcowizna”, który powstał wiosną 2017 roku.

- Do udziału w zespole zachęcił mnie mój tata, który śpiewa w nim od początku. Cała moja rodzina jest bardzo muzykalna. W młodzieńczych latach tata uczęszczał do zespołu ,,Wileńszczyzna”, mama śpiewała w "Wilii", brat w latach szkolnych należał do „Wilenki”, a na studiach do "Zgody". Aby nie wyróżniać się tak bardzo na tle śpiewającej rodziny, zdecydowałam się spróbować swoich sił w ,,Ojcowiźnie”. Jest to młody, ale dość liczny zespół. Jak na zespół dwupokoleniowy przystało, występują w nim całe rodziny (pary małżeńskie, rodzeństwa, rodzice i dzieci), które łączy hasło patriotyczne „Bóg, Honor, Ojczyzna”. W repertuarze zespołu są teksty autorskie (piosenki i wiersze) Gabriela Jana Mincewicza, utwory patriotyczne i religijne oraz folklor polski, głównie z terenów Wileńszczyzny – opowiada Dominika.

Jej studencka aktywność to także aktywność medialna. A gdy już gości w mediach, to doskonale promuje swoją uczelnię - nawet gdy jest to program kulinarny.

- Przed każdym występem medialnym odczuwam tremę, choć najczęściej wypowiadam się na tematy, które znam i których jestem pewna. Zawsze jednak martwię się, czy powiedziałam to dobrze, czy nie popełniłam jakichś błędów. Dlatego nawet gdy jakaś wypowiedź nie podoba mi się, lubię ją przesłuchać i obejrzeć kilka razy, bo na błędach można się też czegoś nauczyć. Pamiętam swój pierwszy wywiad, byłam wtedy na drugim roku studiów. Bardzo go przeżywałam i bardzo nie podobała mi się moja wypowiedź. Od tego momentu zaczęłam dążyć do tego, by każda kolejna była lepsza. Teraz dość często goszczę w mediach, bo też wiem, że czasem jest trudno kogoś innego namówić nawet na krótką wypowiedź – mówi.

To jak Filię UwB opisuje Dominika?

- Jak już wspomniałam, nasza uczelnia wyróżnia się tym, że są tu prowadzone zajęcia w języku polskim. Jesteśmy jednocześnie studentami litewskimi, jak i polskimi, mamy dwie legitymacje. W Filii panuje domowa atmosfera. Obecnie uczymy się w wynajmowanych pomieszczeniach, które nie są duże. Nie ma możliwości, żeby się w nich zgubić, nie jest też trudno zaprzyjaźnić się z kimś na korytarzu – uśmiecha się Dominika. - Liczba studentów nie stwarza dużej konkurencji, dzięki temu jest większa szansa dostania się na staże, wyjazdy, uczestniczenia w projektach, itp. A jacy są studenci? Różni – tak jak na każdej uczelni. Są bardziej lub mniej zaangażowani. Trzeba podkreślić, że są to osoby wielokulturowe. Studiują tu przede wszystkim Polacy z Wileńszczyzny, ale można usłyszeć mieszankę czterech języków: polskiego, litewskiego, rosyjskiego, angielskiego, a czasem i innych – wymienia.

Bardzo podoba jej się to, że ze studentami spotykają się nie tylko miejscowi wykładowcy, ale też naukowcy z Białegostoku. To daje możliwość pogłębiania nauki na przykładzie dwóch krajów. Ważne jest również to, że Filia ciągle się rozwija. Poszerza swoją ofertę edukacyjną, trwa budowa nowej siedziby.

- Początek tej budowy stał się kolejnym pewnym znakiem, że będziemy mieli swoje własne gniazdko. Na pewno wiele osób - tak jak ja - nie może się doczekać, by postawić pierwsze kroki w nowej siedzibie – dodaje przedstawicielka Filii.

W rozmowie z Dominiką trzeba nawiązać też do Wilna. 

- Wilno jest moim domem i nieodłączną częścią mego życia. Tu jest moja rodzina, są przyjaciele oraz najpiękniejsze wspomnienia. Nie wyobrażam sobie siebie w żadnym innym miejscu. Najbardziej w Wilnie lubię to, że chociaż jest to stolica kraju, to jednak jest to stosunkowo nieduże miasto. Lubię wielojęzyczność Wilna, a przede wszystkim polskość. Jest to chyba jedyne poza Polską miasto, gdzie po polsku można uczyć się od przedszkola do uniwersytetu. Mamy też polskie radio, telewizję, prasę, teatry, zespoły, stowarzyszenia i wiele innych organizacji – dodaje Dominika.

Na koniec pytamy studentkę UwB o czas wolny i plany na przyszłość.

- Lubię spędzać czas z rodziną i przyjaciółmi. Staram się czerpać jak najwięcej z tego, na co mam czas i chęć. Moim zimowym zamiłowaniem jest jazda na nartach, którą trenuję od czwartego roku życia. Jeżeli chodzi o przyszłość to tak naprawdę nie mam dużych czy konkretnych planów. Staram się żyć chwilą i cieszyć się z tego, co mam teraz – odpowiada.